The Study of how to integrity and meydan-hoseniyeh Nain city

Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant Professor at Art University of Isfahan

2 art univerrsity

10.22034/ahdc.2024.19068.1689

Abstract

بافت شهری تاریخی نایین، به لحاظ مؤلفه‌های فضاهای شهری در شهرسازی ایرانی- اسلامی دارای الگوهای متنوع و ترکیب منحصر به فردی از میدان‌ در محلات هفت‌گانه است که از بعد عملکردی نیز بسیار قابل توجه می‌باشند. دردورۀ قاجار با رونق و گسترش آیین-های عاشورایی، با ساخت قالب کالبدی حسینیه در میدان‌های متقدم محلی به عنوان ‌مهم‌ترین فضای شهری، نظام فضایی میدان‌-حسینیه در نایین به وجود آمد. مفهوم یکپارچگی به همراه اصالت در نقش انتقال دهندۀ ارزشها و بعد معنایی میراث فرهنگی، مقوله‌ای مؤثّر و کلیدی در حفاظت به شمار می‌آید. در اسناد بین المللی نیز بر ضرورت توسعه چارچوب مفهومی یکپارچگی به منظور تعیین معیارهایی ثابت برای ارزیابی آن تأکید گردیده است. ماهیت کیفی و چند لایه بودن این مفهوم، دست یابی به این چارچوب را با دشورای‌هایی مواجه ساخته است که تأثیر آنرا می‌توان در فرآیند بازشناخت و ارزیابی معیارهای یکپارچگی در بسترهای مختلف مشاهده نمود. لذا پژوهش حاضر با انتخاب میدان‌حسینیه‌های هفت گانه نایین به عنوان مطالعه موردی در منطقه مرکزی ایران، و مبتنی بر بازخوانی و واکاوی اسناد و معاهده‌های جهانی از یک سو و دیدگاه‌های صاحب نظران از دیگر سو، با استفاده از روش پژوهش کیفی و راهبرد تحلیل محتوا، در پی رسیدن به سطحی از شناخت و معیارهای ارزیابی مفهوم یکپارچگی به عنوان پایه‌ای در راستای توسعه چارچوب مفهومی آن می‌باشد. سه معیار ساختاری-تاریخی، بصری-زیبایی شناختی و عملکردی –اجتماعی سه معیار اصلی برای سنجش و ارزیابی مفهوم یکپارچگی در مکان‌های میراثی را آشکار می‌سازد. مبتنی بر بررسی و تحلیل نقشه‌ها، اسناد، مصاحبه عمیق و مشاهدات و برداشتهای میدانی در میدان‌حسینیه‌های هفت‌گانۀ نایین شاخص‌‌های استخراج شده به منظور ارزیابی هر سه معیار یکپارچگی عبارتند از: معیار شکلی-ساختاری با شاخص‌های رابطه دو سویۀ جزء و کل، چگونگی ارتباط و هم پیوندی با معابر و گذرها ، معیار بصری –زیبایی شناختی با شاخص‌های ، ترکیب عناصر میدان در ساماندهی محور افقی در عرصه فضایی میدان‌ها با ایجاد محصوریت، ترکیب عناصر میدان در ساماندهی محور عمودی به منظور زمینه سازی جهت ایجاد تأکید بصری ، معیار عملکردی –اجتماعی با شاخص‌های معنا بخشی و ایجادحس تعلق به مکان و حضور پذیری و ایجاد قلمروی همگانی.

Keywords

Main Subjects